به منظور تامین وارتقاء سطح ایمنی وحفاظت نیروی کار و همچنین صیانت نیروی انسانی و منابع مادی کشور و در راستای پیشرفت تکنولوژی وایمن سازی محیط کارگا هها و به منظور پیشگیری از حوادث منجر به صدمات جانی و خسارات مالی،مقررات آیین نامه وسائل حفاظت فردی به استناد ماده ۸۵ قانون جمهوری اسلامی ایران تدوین گردیده است.
براین اساس وسیله حفاظت فردی، وسیله ای است که برای حذف تماس مستقیم با عوامل زیان آور محیط کار و تقلیل اثرات مخاطره آمیز در محل کار توسط فرد استفاده می شود و شامل گوشی حفاظتی، وسایل و تجهیزات حفاظت فردی کار در ارتفاع، محافظ چشم، سپرهای محافظ صورت، کلاه ایمنی، کفش ایمنی، دستکش ایمنی و بازوبند، گتر، ماسکهای تنفسی و … می گردد.
براساس ماده ۱ این آیین نامه، به منظور انتخاب وسایل حفاظت فردی متناسب با نوع کار، کارفرما مکلف به شناسایی و ارزیابی شرایط محیط کار برای تشخیص و کنترل خطرات بوده و حسب ماده ۲ نیز کارفرما مکلف است وسایل حفاظت فردی متناسب با نوع و محیط کار و مخاطرات احتمالی را به تعداد کافی تهیه و به صورت رایگان در اختیار کارگران قرار داده و حسب ماده ۳ کاربرد صحیح و مراقبت از وسایل حفاظت فردی را به کارگران آموزش دهد. کارگر نیز براساس ماده ۸ موظف است با توجه به آموزش های ارائه شده از وسایل حفاظت فردی خود مراقبت،نظافت واستفاده صحیح نماید.